Berend Bovenhuis

Beernd ik zuke een klokke die me iedere morn op tied wakker maakt.Het liefts mit twee bellen erop. Tjonge ie vroag'n mie wat maar vertel eerst mar ies woar ai vandaon kom.Ie bin gien Staphorster aans ak oe wel ekent. Nee, ik komme uut Hasselt mar bin wel mit een deerne hier vandaon etrouwd.

Zie is er iene van Femme Troost en Hannek Dunnink. Ik stond inmiddels al een paar uur in zijn inmiddels verdwenen winkelpandje. Wacht ies hoorde ik er schut me wat te binn'n, ik hebbe wat veur oe. Daarvoor moest de beste klokkemaker eerst een trap op,na 10 minuten gerommel stommelde hij de trap af.

Hier mien jonge nemp disse mar mit, een grote groene klok met twee grote ronde bellen erop zat even later in mijn fietstas. Niet te strak opwiend'n kreeg ik nog te horen Komp goed schreeuwn ik noa. Het was nog een beste trip naar Hasselt.

Binnen 24 uur stond ik weer bij Berend, de klokke was die nacht zien doel verloren, na een paar tellen flink geratel was het of een bom afging. Rechtop zaten we in bed, hij giet morn gelieke weer terugge, gaapte ik noa. Gef mar hier mien jonge heurde ik volgende wekke is ie kloar. Ik krege een olde wekker met.

De grune klokke ek nooit weerumme ziene, Berend leeft inmiddels niet meer maar vergeten doe ik hem niet. Want de olde wekker lup nog steeds...tien jaor geleden in ieder geval wel want zolang ligt mijn herinnering aan Berend al bij mij op zolder.

reageren: theoluten@hotmail.com